W 38. rocznicę pacyfikacji kopalni „Wujek” metropolita katowicki przewodniczył Mszy świętej w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Katowicach. W homilii zaapelował o solidarną obronę życia.
Najpierw dziękował tym, którzy „stanęli do solidarnej pomocy rodzinom poległych górników, internowanym i więzionym działaczom ‘Solidarności’ w ramach działania Biskupiego Komitetu Pomocy Więźniom i Internowanym w Katowicach”. Wyraził wdzięczność, że w obliczu tak tragicznych wydarzeń „wspólnota Kościoła otoczyła internowanych i ich rodziny opieką przez prymasowski i biskupie komitety pomocy”. – Dziś dziękujemy za tych, którzy tu, w górnośląsko-zagłębiowskiej metropolii byli „solidarni z Solidarnością” – mówił abp Skworc.
Przypomniał, że Biskupi Komitet Pomocy w Katowicach, pod którego opieką były rodziny dziewięciu poległych górników z kopalni „Wujek”, objął w sumie około 3 tys. internowanych i ich rodzin z całej górnośląskiej aglomeracji”. – Każdy, kto przyszedł do Komitetu (…) otrzymywał pomoc: prawną, medyczną, psychologiczną i duszpasterską oraz bardzo konkretną pomoc finansową i żywnościową – mówił abp Skworc.
Wspominając śmierć dziewięciu z „Wujka” i tragiczne wydarzenia z 16 grudnia 1981 roku stwierdził, że dzisiaj Kościół „woła z tą samą co od wieków i zarazem z nową siłą o solidarną obronę życia”. Podkreślił, że ma on do tego prawo na mocy tajemnicy Wcielenia, bo jest ona „wyrazem solidarności Boga z ludźmi w obronie życia”. Odwołując się do nauczania Jana Pawła II przypomniał, że Kościół poczuwa się do obowiązku użyczenia głosu tym, którzy głosu nie mają. – Głos Kościoła jest zawsze ewangelicznym krzykiem w obronie ubogich tego świata, tych, którzy są zagrożeni, otoczeni pogardą, i których prawa ludzkie są gwałcone – powiedział.
Do uczestników liturgii i do wszystkich odpowiedzialnych za kształt życia społecznego, zwłaszcza do polityków, zaapelował o potrzebę solidarnej obrony życia i to we wszystkich jego obszarach, począwszy od poczęcia. – Czyż można mówić o godności każdej osoby, kiedy pozwala się na zabijanie tej najsłabszej i najbardziej niewinnej – pytał za Janem Pawłem II. I kontynuował: „W imię jakiej sprawiedliwości poddaje się osoby najbardziej niesprawiedliwej dyskryminacji, uznając niektóre z nich za godne obrony, a odmawiając tej godności innym?”. W tym kontekście i w duchu solidarności z abp. Gądeckim, przewodniczącym KEP, wyraził ubolewanie z powodu odmowy rozpatrzenia wniosku poselskiego odnośnie do kwestii konstytucyjności tzw. aborcji eugenicznej przez Trybunał Konstytucyjny.
W homilii jednoznacznie potępił cywilizacją śmierci i opowiedział się za afirmacją życia oraz obroną godności każdego człowieka: „musimy mówić tak życiu, tak nadziei, tak miłości, tak trosce, tak oddaniu własnego życia dla ratowania życia bliźniego (…): wielkie „tak” dla troski o rozwój życia wszystkich, bez żadnego wyjątku”.
Podkreślił też, że solidarnej obrony życia domaga się dziś małżeństwo rozumiane jako związek mężczyzny i kobiety oraz rodzina. – Małżeństwo i rodzina są instytucjami, które powinny być wspierane i bronione przed każdą możliwą dwuznacznością w pojmowaniu prawdy o nich – cytował za Benedyktem XVI. Jednocześnie zwrócił uwagę na ogromną wartość pokoju między narodami, konieczność zachowania większego bezpieczeństwa na drogach oraz troskę o środowisko naturalne.
Na zakończenie homilii powiedział, że to właśnie „Adwent, który przeżywamy daje nam lekcję, abyśmy na wzór Wcielonego Boga byli solidarni w obronie życia i otwierali się na prawdę, która objawiła się w osobie Jezusa”. – Tymi drogami chodzili przed nami ludzie solidarni z Bogiem i człowiekiem. Idźmy za nimi w adwencie życia, wytrwale, konsekwentnie, do końca – zakończył.
Pacyfikacja kopalni „Wujek” w Katowicach miała miejsce 16 grudnia 1981 roku. Pluton ZOMO strzelał wówczas do protestujących górników. Od strzałów zginęło dziewięciu górników: sześciu na miejscu, pozostali zmarli w szpitalu.
Uroczysta Msza Święta
Ks. Rafał Skitek