Trzech nowych diakonów zostało wyświęconych w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym. Kolejnych pięciu przyjęło je w dwóch parafiach – w Rudzie Śląskiej Bykowinie i w Katowicach Murckach.

W Chorzowie Mszy św. przewodniczył bp Grzegorz Olszowski, biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej. W swoim słowie, zwrócił uwagę na emocje, jakie towarzyszyły alumnom. – Przeżywacie dziś jeden z ważniejszych dni w waszym życiu. Takie wydarzenia z jednej strony onieśmielają, przerastają nas, a z drugiej – mogą przytłaczać. Tysiące myśli, tysiące pytań, przypominam sobie z moich święceń diakonatu, jak pytałem siebie i Pana Boga: „Co będzie dalej? Jakie będzie moje życie kapłańskie?”. I moi drodzy, nie tak to sobie wyobrażałem. Zawsze tak jest, że inaczej sobie wyobrażamy, marzymy, a to życie toczy się zupełnie inaczej. Ale to wcale nie znaczy, że nie dzieje się wola Boża. To nie jest przypadek, że tu dzisiaj jesteście. To jest powołanie, kolejny krok współpracy z Panem Bogiem, łaską, odpowiedź na wezwanie, które kieruje do nas Jezus. I nie dajcie sobie nigdy wmówić, że to jakaś pomyłka, Pan Bóg was prowadzi od samego początku do tego momentu i chce was prowadzić dalej. Chce dać wam zadanie, a dając zadanie, daje moc, łaskę, siłę do jego wypełnienia. Zawiera z wami umowę, przymierze – mówił bp G. Olszowski. Podkreślił, że Bóg jest wierny tej umowie, swojemu słowu, ale inaczej jest z ludźmi, dlatego na świat przychodzi Jezus Chrystus, który się za nas ofiarowuje. Przypomniał również diakonom, że są uświęcani przez gest nałożenia rąk, który pochodzi od apostołów, a ich posługa będzie ściśle związana z ołtarzem. Bp Olszowski zaznaczył również, że „diakon to sługa, przez służbę będziecie urzeczywistniać Kościół” oraz że posługa winna być świadectwem miłości każdego człowieka. – Danielu, Patryku i Danielu, bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec was niebieski to znaczy w duchu miłości i z radością służcie Bogu i ludziom – zwrócił się do nowo ustanowionych diakonów.

W czasie Eucharystii alumni otrzymali dalmatyki i stuły, które pomogli im ubrać proboszczowie oraz z rąk biskupa brewiarze – odtąd są zobowiązani do codziennej modlitwy liturgii godzin.

– Jeszcze nie dowierzam, że jestem osobą duchowną, mam za sobą taki czas formacji, ale przyszedł już taki wielki pokój od Pana Jezusa. Pomimo tych myśli, pokus, które przeszkadzają, o których mówił bp. Grzegorz w homilii, jest w tym wszystkim Jezus i Jego łaska. Ta myśl pomaga i ona wspiera. Pan Bóg prowadzi nas od małego, pozwala wytrwać do końca – mówił dk. Patryk Dawid, pochodzący z parafii św. Wojciecha w Mikołowie. – Mam ogromne poczucie łaski i pokoju, chociaż dopiero w czasie Litanii do Wszystkich Świętych się uspokoiłem – dodawał z uśmiechem się dk. Daniel Stolarz, z parafii MB Fatimskiej w Mysłowicach. – Uczymy się w sumie od pierwszych chwil modlitwy brewiarzowej. To, co mówi Kościół, że liturgia godzin to liturgia uświęcania czasu, to jest także moje doświadczenie: w czasie świąt w domu czy w czasie stażu brewiarz uświęcał ten dzień. Czasem w gąszczu zajęć, to brewiarz trzymał mnie w treściach dnia, pozwalał te tajemnice zgłębiać – zauważył.

Święcenia diakonatu 2021. Chorzów