Homilię wygłosił abp Wiktor Skworc. Nawiązał on do słów św. Pawła z Listu do Tymoteusza: „Weź udział w trudach i przeciwnościach” oraz obchodzonego 3 Maja święta.  – Polacy, broniąc wyznawanych wartości, gotowi byli nieraz do najwyższych ofiar, stąd historia Polski jest tak bardzo naznaczona męczeństwem. I to nie tylko męczeństwem polegającym na poświęceniu własnego życia, ale i na tzw. białym męczeństwie codzienności. Takim męczennikiem w codzienności jest człowiek poświęcający się dla sprawiedliwości, dla prawdy. Takimi ludźmi były pokolenia naszych przodków, które akceptowały wyrzeczenia – na rzecz ojczyzny, na rzecz przyszłych pokoleń. W ramach tego powszechnego etosu Polaków, mieszczą się poszczególne grupy społeczne, które posiadają swój własny etos. Taką szczególną grupą, charakteryzującą się kompetencją, hartem ducha, stanowczością są strażacy. By wykonywać wasz zawód, trzeba odwagi i poświęcenia. Z reguły strażak jest człowiekiem, na którego społeczeństwo może liczyć w potrzebie; nie tylko kiedy gasi pożar, ale też w sytuacji wypadków, katastrof, klęsk żywiołowych – mówił metropolita katowicki.

Abp W. Skworc przypomniał, że strażacy należą do grup zawodowych cieszących się najwyższym zaufaniem społecznym. –  Dajecie nam poczucie bezpieczeństwa. Ludzie cenią wasze zaangażowanie i profesjonalizm w ratowaniu ludzi i zagrożonego mienia, waszą gotowość, dyspozycyjność i wierność, to nieustanne czuwanie. Wasze wyciągnięte ręce niosą pomoc w sytuacjach, kiedy ludzie ręce załamują. Tylko wy najlepiej wiecie, jak bolesny jest widok ludzi tracących w pożarze cały swój dobytek, życie. Widok załamanych rąk najdobitniej wyraża ich duchową, emocjonalną i fizyczną reakcję wobec niszczącego żywiołu i katastrofy. Kiedy jednak mdleją ręce poszkodowanych, pojawiają się wasze! I są to zazwyczaj pierwsze ręce, które przychodzą z pomocą. Nie tylko w czasie pożaru, ale dziś, coraz częściej, w obliczu kataklizmów pogodowych i wypadków na drogach pełnicie waszą ratowniczą misję, również na froncie walki z pandemią – mówił abp W. Skworc.

Metropolita podziękował za codzienną służbę zarówno samym strażakom, jak i ich rodzinom, powierzając ich opiece św. Floriana. – Zapewne większość z was traktuje codzienną służbę nie tylko jako wykonywanie zawodu. Wydaje się, że kto decyduje się zostać strażakiem, ten idzie za wewnętrznym imperatywem, głosem powołania i zgadza się jednocześnie na poświęcenie. Z postawy służby nie wynika automatycznie nakaz bohaterstwa. Bohaterstwa nie da się nakazać ani zadekretować, gdyż jest ono poświęceniem „nadobowiązkowym”. Mimo to w społeczności strażackiej nie brakowało nigdy prawdziwych bohaterów, których imiona są znane na ziemi i w niebie – mówił, dodając, że codzienna służba jest także wypełnieniem słów Chrystusa: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13).

Za modlitwę w intencji strażaków podziękował nadbryg. Jacek Kleszczewski, komendant wojewódzki. – Czujemy potrzebę niesienia pomocy – podkreślił komendant i dodając, że słowa metropolity były dla zebranych poruszające. Zwrócił także uwagę na fakt, iż duże grono w województwie śląskim stanowią ochotnicy, który służbę w straży pełnią pro bono.

Marta Sudnik-Paluch / Gość Katowicki