Z przykrością zawiadamiamy, że w sobotę 6 maja zmarł w 92 roku życia i 67 roku kapłaństwa ks. infułat Stanisław Świerczyński, wieloletni duszpasterz polonijny i rektor Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii, naczelny kapelan ZHP poza krajem.
Jego pogrzeb odbędzie się w parafii Trójcy Przenajświętszej w Katowicach – Kostuchnie w poniedziałek 15 maja 2023 o godz. 10.00.
O 9:30 różaniec za zmarłego w kaplicy przedpogrzebowej.
Będzie pochowany na miejscowym cmentarzu.
Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.
Amen.
ŚP. KS. INF. STANISŁAW ŚWIERCZYŃSKI, urodził się 13 maja 1931 roku w Podlesiu - kolonii Boże Dary (obecnie część Kostuchny) jako najstarszy syn Antoniego i Anny z domu Kotara. Miał dwie siostry i trzech braci. Ojciec był zastępcą sztygara maszynowego. Ochrzczony został 24 maja 1931 roku w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach. Tam również 12 czerwca 1942 roku przyjął sakrament bierzmowania.
Naukę rozpoczął w 1938 roku w szkole powszechnej w Podlesiu. Po wybuchu wojny i aresztowaniu ojca, wraz z matką pracował na utrzymanie rodziny zbierając i sprzedając węgiel. W sierpniu 1940 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole podstawowej. Po pierwszej Komunii Świętej wstąpił do grona ministrantów parafii w Murckach. Był łącznikiem Armii Krajowej. We wrześniu 1945 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum im. M. Kopernika w Katowicach. Został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej. Od 1 września 1946 roku uczył się w Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Tarnowskich Górach, które ukończył maturą w 1951 roku. W tym czasie był wychowankiem Konwiktu Biskupiego w Tarnowskich Górach. W latach 1947-1950 uczęszczał także do szkoły muzycznej, do klasy skrzypiec.
Do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się po maturze. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był inteligentny i pilny, skromny, grzeczny i szczerze pobożny. Święcenia niższe przyjął z rąk bp. Franciszka Jopa. Święcenia diakonatu otrzymał przez posługę bp. Zdzisława Golińskiego 5 czerwca 1955 roku w krypcie katowickiej katedry. Był dziekanem alumnów, wykazując podczas pełnienia tej funkcji dużą roztropność, zmysł organizacyjny, zapobiegliwość i gotowość do poświęcenia dla sprawy, był zawsze pogodny. Święcenia prezbiteratu przyjął 24 czerwca 1956 roku z rąk bp. Zdzisława Golińskiego w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach (wówczas Stalinogrodzie).
Po święceniach, na czas wakacji, został skierowany do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach. Jako wikariusz pracował w parafiach: Narodzenia NMP w Pszowie (1956-1959), Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Marklowicach (1959-1960). Od września 1960 roku był prefektem w Niższym Seminarium Duchownym im. Świętego Jacka do jego likwidacji przez władze komunistyczne. W 1962 roku powierzono mu funkcję wizytatora nauki religii (1962-1966). W 1966 roku wyjechał na studia zagraniczne, najpierw na kurs językowy do Paryża, a następnie na studia z katechetyki w instytucie Lumen Vitae w Brukseli. Studia katechetyczne kontynuował w Fakultecie Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego w Paryżu. Po uzyskaniu w 1969 roku tytułu licencjata otrzymał zgodę na dalsze studia.
W 1972 roku na prośbę bp. Szczepana Wesołego rozpoczął pracę katechetyczną wśród polonii w Anglii. Został prefektem i kapelanem w szkole sióstr nazaretanek w Pitsford (1972-1974). Z dniem 1 września 1974 roku objął stanowisko sekretarza Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, a 16 października 1991 roku został jej rektorem (1991-2002). Od 1977 roku był proboszczem polskiej parafii Chrystusa Króla w Londynie - Balham, gdzie przeprowadził gruntowny remont mocno zniszczonego kościoła. Jako rektor Polskiej Misji Katolickiej przeprowadził gruntowny remont kościoła Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza na Devoni. Brał czynny udział w pracy społecznej na emigracji, m. in. jako członek zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej, prezes Polish Benevolent Found, członek zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii. Był członkiem Delegacji Przekazania Insygniów Niepodległościowych 22 grudnia 1990 roku.
Otrzymał liczne wyróżnienia i odznaczenia państwowe i kościelne. W 1976 roku papież Paweł VI zaliczył go w poczet swoich kapelanów, Jan Paweł II w 1993 roku przyjął go do grona prałatów honorowych, a w 1999 roku mianował infułatem. W 1981 roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1990 roku Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1991 roku został odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotą Odznaką Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za pracę duszpasterską i społeczną. W tym samym roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Polaków na Obczyźnie. Był kapelanem Związku Artylerii Przeciwlotniczej w Londynie, Światowego Związku Karpatczyków oraz naczelnym kapelanem Związku Harcerstwa Polskiego poza Krajem. Wspierał finansowo remont Domu Rekolekcyjnego w Kokoszycach i budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach.
W 2002 roku zakończył posługę w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Katowicach – Kostuchnie. Ostatnie dni życia spędził w domu opieki Senior Residence w Katowicach – Piotrowicach.
Zmarł wieczorem 6 maja 2023 roku w 92. roku życia i 67. roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 15 maja w parafii Trójcy Przenajświętszej w Katowicach – Kostuchnie. Liturgii pogrzebowej przewodniczył abp Wiktor Skworc.