Publikujemy homilię bp. Grzegorza Olszowskiego, który przewodniczył pasterce w katowickiej katedrze.

Publikujemy homilię bp. Grzegorza Olszowskiego, który przewodniczył pasterce w katowickiej katedrze.

Drodzy Siostry i Bracia

Po raz kolejny przeżywamy Święta Bożego Narodzenia.

Narodzenie Jezusa to przełom w historii zbawienia. Tak jak dla rodziców przełomem w ich życiu jest narodzenie dziecka. Wszystko się zmienia. Do momentu narodzenia Jezusa był czas obietnic. Od czasu Jego narodzenia obietnice się spełniają.

Świadomość, że Bóg stał się człowiekiem, ma przemienić nasze życie. Słowa Anioła wypowiedziane do pasterzy są skierowane także do nas: „Zwiastuję wam radość wielką, dziś narodził nam się Zbawiciel, którym jest Jezus Chrystus”.

Jesteśmy wezwani do radości i nie chodzi tu o jakąś wesołkowatość, żarty, ironię, które są często przykrywką naszej rozpaczy. Chodzi o radość płynącą z serca pełnego nadziei i pokoju.

Ktoś zapyta: z czego tu się cieszyć, radować, skoro tyle jest nieszczęść, tragedii, zarówno w wymiarze globalnym, jak i indywidualnym.

Gdybyśmy tylko patrzyli na nasze życie w wymiarze doczesnym, to rzeczywiście: z czego tu się cieszyć, skoro i tak wszystko się skończy. Cóż więc warte jest nasze życie… jaki jest sens cierpienia, „używajmy, póki czas, bo za sto lat nie będzie nas” …

Takie myślenie mogłoby nam towarzyszyć, gdyby Jezus, nasz Zbawiciel, nie przyszedł na świat.

Wspominając wydarzenie Bożego Narodzenia, patrząc na żłóbek z Nowonarodzonym, na szopkę, chcemy właściwie odczytać ten znak. „Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”.

Św. Franciszek z Asyżu w 1223 r., a więc dokładnie 800 lat temu, urządził pierwsze misterium bożonarodzeniowe w skalnej grocie w Greccio. To wydarzenie zapoczątkowało piękną tradycję budowania monumentalnych szopek w świątyniach franciszkańskich, a następnie i w całym Kościele.

W odkryciu tego znaku pomaga nam List Apostolski Ojca Świętego Franciszka „Admirabile signum", o znaczeniu i wartości żłóbka, z grudnia 2019 r. Papież pisze: „Sposób działania Boga niemal oszałamia, ponieważ wydaje się niemożliwe, aby wyrzekł się swojej chwały, żeby stać się człowiekiem, takim jak my. Cóż za niespodzianka, że ​​Bóg przyjmuje nasze własne zachowania: śpi, karmi się mlekiem matki, płacze i bawi się jak wszystkie dzieci! Jak zawsze, Bóg wprawia w zakłopotanie, jest nieprzewidywalny, nieustannie poza naszymi schematami. Zatem żłóbek ukazując nam Boga wkraczającego w świat, pobudza nas do myślenia o naszym życiu wpisanym w życie Boga; zachęca, abyśmy stali się Jego uczniami, jeśli chcemy osiągnąć ostateczny sens życia”. Dostrzegamy, że w tej zwyczajności żłóbka dzieją się sprawy nadzwyczajne. 

Benedykt XVI zauważył, że często Święta Bożego Narodzenia sprowadzane są do szczególnej atmosfery poruszającej serca, ale istnieje niebezpieczeństwo, że nasze ich postrzeganie na tym się zatrzymuje. Co robić, żeby wejść w głąb tej tajemnicy? Papież zaznaczył, że wydarzenie Betlejem należy rozważać w świetle tajemnicy paschalnej: jedno i drugie stanowią część odkupieńczego dzieła Chrystusa – wydarzenie zbawcze. „Tak jak jutrzenka poprzedza i już zapowiada światło dnia, tak Boże Narodzenie już zapowiada krzyż i chwałę zmartwychwstania” - stwierdził Benedykt XVI. 

Zachęcił, by Święta Bożego Narodzenia przeżywać z radością, gdyż Bóg jest doprawdy blisko każdego z nas i pragnie nas spotkać, pragnie nas do Siebie doprowadzić. On jest prawdziwym światłem, które rozprasza i rozgania ciemności otaczające nasze życie i ludzkość. „Przeżywajmy Narodzenie Pana, rozważając drogę ogromnej miłości Boga, który nas podniósł ku Sobie, poprzez tajemnicę Wcielenia, Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Swego Syna... Przeżywamy i rozważamy tę tajemnicę nade wszystko podczas sprawowania Eucharystii, prawdziwego centrum Bożego Narodzenia; w niej Jezus uobecnia się w sposób realny, prawdziwy Chleb, który z Nieba zstąpił, prawdziwy Baranek ofiarowany dla naszego zbawienia” - powiedział Ojciec Święty.

Wraz z liturgią Bożego Narodzenia Kościół wprowadza nas w tajemnicę Wcielenia, którą konkretnie przeżywamy w celebracjach liturgicznych, a zwłaszcza we Mszy Świętej. W liturgii wydarzenie Wcielenia przekracza granice przestrzeni i czasu, stając się aktualnym, obecnym. Jego skutek trwa, także z biegiem dni, lat i wieków. „Dla ludzi wierzących Bóg w tym Dziecięciu narodzonym w Betlejem, zbliżył się do człowieka i możemy spotkać Go teraz, w `dzisiaj`, które nie zna zachodu” - zaznaczył Ojciec Święty.

Zatem coś naprawdę wielkiego i decydującego dla nas wydarzyło się w momencie przyjścia Jezusa na świat. „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką, nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło”.

Bóg stworzył nas z miłości. Powołał do wieczności, do świętości, do życia wiecznego, do życia w obfitości, w światłości. A gdy przez grzech w życie człowieka weszła ciemność, Bóg posyła swojego Syna, by wyzwolił nas z jarzma grzechu. „(…) złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemiężcy”. Jezus się narodził, bym ja się odrodził! 

„Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom”. Dar ten jest łaską, na który trzeba odpowiedzieć. Pisze o tym św. Paweł w Liście do Tytusa: „abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie, sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie”. Trzeba wyrzec się zła, podejmować właściwe wybory. Z tym darem związana jest także wiara i nasza przemiana, nawrócenie. Jest to proces, dlatego nieodzowna jest sztuka mądrego czekania z wiarą i nadzieją. „Oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela”. W kim, w czym pokładam nadzieję? Kto, co jest moją radością?

Przybywamy do świątyni w nocy tak jak pasterze, którzy trzymali straż nocną nad stadem. A gdy Anioł Pański zwiastował im tę wielką radość, pośpieszyli czym prędzej do Betlejem, by pokłonić się Bożemu Dzieciątku leżącemu w żłobie. „Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany… Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju”.

Przybywamy do świątyni, by dołączyć do mnóstwa zastępów niebieskich i z wielkim przejęciem i radością całym sercem wyśpiewać chwałę Bogu na wysokościach, który przynosi światu pokój. Bo istotnie w tym momencie zstępuje na ziemię pokój, wstępuje o­n w ludzkie serca i ogarnia wszystkich ludzi dobrej woli.

Chcemy sobie uświadomić, że - choć my przychodzimy tu do kościoła - to tak naprawdę Nowonarodzony Jezus przychodzi do nas wszystkich, chce się narodzić w sercu każdego człowieka… To On przeżywa Adwent – czas tęsknoty, oczekiwania na spotkanie z nami.

Życzmy sobie, byśmy w naszej codzienności znajdowali Jezusa i doświadczali prawdziwej radości z tego spotkania, i aby to Boże Narodzenie trwało… po Bożym Narodzeniu!

 

 

24-03-2024

Fot. Bartłomiej Dobrzański /Foto Gość

Abp Galbas: za Chrystusem idziemy do dojrzałego i spójnego życia

W Niedzielę Palmową metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. w katowickiej katedrze podczas Święta Młodych.

24-03-2024

Fot. Dominika Bem /Foto Gość

ks. Wojtal: Dlaczego Krzyż?

Kanclerz Kurii Metropolitalnej przewodniczył Mszy św. w kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

24-03-2024

Fot. Bartłomiej Dobrzański /Foto Gość

Katowice: ulicami miasta przeszła Droga Krzyżowa

Tegoroczne nabożeństwo było wyjątkowe, po raz pierwszy bowiem miało charakter ekumeniczny.

22-03-2024

Radio eM

Abp Galbas: Diecezje nie grzeszą, diecezje nie popełniają przestępstw - grzeszą ludzie

W piątek 22 marca metropolita katowicki był gościem w "Rozmowie poranka" w Radiu eM.

22-03-2024

Fot. Dominika Bem /Foto Gość

Abp Skworc: Pośpiech nie musi być liczony w kilometrach, tylko w ofiarowanym czasie

Abp senior przewodniczył Mszy św. w kościele Matki Bożej Piekarskiej w Katowicach.

20-03-2024

Fot. Dominika Bem /Foto Gość

Bp Wodarczyk: Pokora leży u podstaw sprawiedliwości Świętego Józefa

Biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej przewodniczył Mszy św. w kościele Świętego Józefa Robotnika w Katowicach.

PIĄTEK,
29 marca 2024 roku
WIELKI PIĄTEK MĘKI PAŃSKIEJ
Kolor czerwony

Słowo na dzisiaj

J 18, 1 – 19, 42 | + – słowa Chrystusa E. – słowa Ewangelisty I. – słowa innych osób pojedynczych T. – słowa kilku osób lub tłumuPojmanie Jezusa E. Po wieczerzy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron....

ROCZNICA ŚMIERCI:
1984 † Paweł Królik
2006 † Stanisław Wrona
2014 † Alojzy Borkowski

ROCZNICA URODZIN:
1968 - ks. Damian KROSNY
1974 - ks. Marek WIDEŁ

UWAGA

W Wielki Piątek, 29 marca, Wydziały Kurii oraz Sąd Metropolitalny nie urzędują.

Materiały dla rodzin