Z przykrością zawiadamiamy, że we wtorek 23 marca 2021 roku, w szpitalu w Strzelcach Opolskich zmarł śp. ks. kanonik Izydor Harazin, emerytowany proboszcz parafii Świętej Barbary w Katowicach - Giszowcu. Przeżył lat 73, w tym 48 roku Chrystusowego Kapłaństwa.

Jego uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę, 27 marca 2021 r.:

  • o godz. 9.00 – eksportacja w parafii Świętej Barbary w Katowicach – Giszowcu
  • o godz. 15.00 – pogrzeb w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Brzeźcach

Post scriptum: Zważywszy na sytuację epidemiologiczną w kraju, zachęcamy przede wszystkim do modlitwy za zmarłego i odprawienia Mszy Świętej w miejscu swojego przebywania.

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.

Amen.

Ks. Izydor Harazin urodził się 12 kwietnia 1947 roku w Brzeźcach jako najstarszy z czwórki rodzeństwa. Rodzice, Antoni i Klara z domu Smolarz, pracowali na roli. Ochrzczony został 20 kwietnia 1947 roku w kościele parafialnym Matki Bożej Szkaplerznej, w którym to w wieku 9 lat przystąpił do I Komunii Świętej. Dnia 29 sierpnia 1959 roku przyjął Sakrament Bierzmowania.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Brzeźcach, kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Pszczynie, które ukończył egzaminem maturalnym w 1965 roku. O kapłaństwie – jak sam stwierdził – myślał od wielu lat, a ostateczną decyzję podjął na rekolekcjach zamkniętych. W czasach szkolnych interesował się biologią i historią. Wychowawca klasy napisał o nim, że był wzorowym uczniem, bardzo poważnie ustosunkowanym do nauki i innych obowiązków uczniowskich.
Podczas formacji seminaryjnej w latach 1965-1972 otrzymał pierwszą tonsurę w 1969 roku, święcenia lektoratu w 1970 roku – a kilka miesięcy później święcenia egzorcystatu i akolitatu. Rok później, w 1971 roku otrzymał święcenia subdiakonatu. Dnia 20 lutego 1972 roku, z rąk biskupa Czesława Domina otrzymał święcenia diakonatu w Drogomyślu, a 30 marca tego samego roku, w Katowicach, święcenia prezbiteratu z rąk biskupa Herberta Bednorza.  
Pracę duszpasterską jako neoprezbiter rozpoczął od zastępstw wakacyjnych: najpierw w parafii w Podlesiu (1-31 lipca 1972 roku), później w parafii Świętego Antoniego w Chorzowie (1-30 sierpnia 1972 roku). Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia Świętego Jana Chrzciciela w Brennej (1972-1975), gdzie pracował jako wikariusz parafialny. Następnie pełnił posługę wikariusza w parafiach: Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach (1975-1979), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze (1979-1983), Świętego Stanisława Kostki w Katowicach – Giszowcu (1983-1984). Otrzymał polecenie prowadzenia budowy kościoła na osiedlu Staszica w tamtejszej dzielnicy Katowic. W 1984 roku został najpierw na miesiąc administratorem nowoerygowanej parafii Świętej Barbary w Katowicach – Giszowcu, a od połowy września tego samego roku był jej proboszczem przez 28 lat (1984-2012).
Napisał pracę magisterską na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie z zakresu biblistyki pt. „Konfrontacje ze Świadkami Jehowy przy Piśmie Świętym”. Składając egzamin proboszczowski przedstawił pracę nt. „Grupy Dzieci Maryi na kanwie Adhortacji Apostolskiej «Familiaris Consortio» Jana Pawła II”.
Założył świetlicę środowiskową profilaktyczno-wychowawczą im. św. Brata Alberta oraz oratorium dla młodzieży. Dał się poznać jako organizator kolonii zimowych i letnich dla młodzieży, dzieci oraz osób niepełnosprawnych. Opieką duszpasterską otaczał górników z KWK Staszic. Założył w parafii Szkołę Słowa Bożego opartą na Lectio divina.
W 1999 roku Arcybiskup Damian Zimoń mianował go kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej, a w 2008 roku otrzymał nominację na kanonika gremialnego tejże kapituły. W 2007 roku został zgłoszony do odznaczenia medalem „Za dzieło ewangelizacji”. W uzasadnieniu napisano: „za wzorową pracę duszpasterską w pełnieniu funkcji Parafialnego Asystenta Kościelnego, inicjowanie działań związanych z wdrażaniem zasad Katolickiej Nauki Społecznej Kościoła w życie społeczne na terenie parafii Świętej Barbary w Giszowcu”. W 2012 roku został przeniesiony na emeryturę, otrzymując jednocześnie nominację na Opiekuna Duchowego Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczego w Parafii Świętej Barbary w Katowicach – Giszowcu oraz kapelana Stowarzyszenia na Rzecz Niepełnosprawnych SPES w Katowicach. W 2015 roku zamieszkał w Pszczynie.
Zmarł 23 marca 2021 roku w 74. roku życia i w 49. roku kapłaństwa. Jego pogrzeb odbył się 27 marca w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Brzeźcach.

Źródło: Archiwa Kurii Metropolitalnej

Najnowsze

25 kwiecień 2024

Podsumowanie Dnia Dobra organizowanego przez Caritas Archidiecezji Katowickiej

- Coraz więcej osób zaczyna czuć, że to jest święto wolontariatu -...

23 kwiecień 2024

Bp Artur Ważny nowym biskupem diecezji sosnowieckiej [aktualizacja]

Do momentu jej kanonicznego objęcia, które będzie miało miejsce 8 maja, administratorem...

20 kwiecień 2024

Wszyscy jesteśmy podarowani

List abp. Adriana Galbasa do księży z okazji Światowego Dnia Modlitw o...

17 kwiecień 2024

Spotkanie dziekanów i wicedziekanów

Księża spotkali się w środę 17 kwietnia w Domu rekolekcyjno-pielgrzymkowym Nazaret w...

17 kwiecień 2024

Nie wiesz co robić? Czyń dobro!

Już po raz trzeci odbył się "Dzień dobra" organizowany przez Caritas Archidiecezji Katowickiej.

13 kwiecień 2024

Abp Galbas przewodniczył liturgii upamiętniającej śp. ks. Franciszka Długosza

Uroczystości symbolicznego pochówku więźnia Dachau odbyły się w Studzionce.